مارکوس راشفورد ، فوتبالیست منچستریونایتد در آخر هفته دو پیروزی کسب کرد. اولین بازی در زمین بود ، جایی که تیم او اورتون را شکست داد. مورد دوم در مبارزات انتخاباتی وی برای دولت انگلیس برای تأمین بودجه وعده های غذایی برای کودکان محروم در تعطیلات مدرسه بود.
از آنجا که بیشتر دنیا بر انتخابات ایالات متحده متمرکز بود ، دولت بی سر و صدا اعلام کرد که متعهد شده است 400 میلیون پوند در حمایت از غذا در سراسر انگلیس هزینه کند – از جمله 220 میلیون پوند برای غذا و فعالیت در تعطیلات و 170 میلیون پوند برای شوراهای محلی برای حمایت از خانواده های فقیر در طول زمستان – چرخش دوم آن در مورد موضوع امسال.
اما در حالی که آقای راشفورد – که در یک تماس تلفنی با بوریس جانسون در مورد این بسته بحث کرد – از اهداف “مثبت” دولت تمجید کرد ، او گفت که بودجه به اندازه کافی زیاد نخواهد رفت.
او یکی از بسیاری از مبارزاتی است که استدلال می کند که یارانه دادن به وعده های غذایی در مدارس فقط اولین قدم برای مقابله با فقر غذایی کودکان است – مشکلی ریشه در دستمزد کم و یک سیستم رفاهی “ناخوشایند” دارد که قرار است به طرز چشمگیری در عواقب اقتصادی بیماری ویروس کرونا افزایش یابد .
نگرانی فوری این فوتبالیست “تقریباً 1.7 میلیون کودک” بود که درآمد سالانه خانواده آنها از آستانه دقیق 7400 پوند برای وعده های غذایی رایگان مدرسه در انگلیس برآورده نمی کند.
او همراه با گروه ویژه خیریه و غذا برای کودکان ، ائتلافی از خیریه ها و شرکت ها ، از دولت می خواهد که صلاحیت ناهار رایگان مدارس ، فعالیت های تعطیلات و کوپن های شروع سالم را برای همه کودکان در خانوارهایی که مزایای اعتبار جهانی دولت را دارند ، افزایش دهد.
مبارزان می گویند این خانواده ها – طبق گفته اتاق تحقیق موسسه مطالعات مالی – تعداد این خانواده ها از 2.6 میلیون نفر در فوریه 2020 به 4.2 میلیون نفر در ماه مه افزایش یافته است – در حال از بین رفتن هستند و هنوز هم می توانند برای تهیه غذا روی میز تلاش کنند.
آنا تیلور ، مدیر اجرایی بنیاد غذا ، عضو گروه ویژه گفت: “در حال حاضر آستانه درآمد این برنامه ها بسیار کم تعیین شده است.” “این گروه از بچه ها هستند که از برنامه خارج می شوند و آنها به کمک نیاز دارند.”
موسسات خیریه ای مانند بنیاد غذا که برای جلوگیری از فقر غذایی کودکان فعالیت می کنند ، می گویند که سیستم رفاه خود نیاز به مداخله جاه طلبانه دارد.
به گفته اقتصاددانان ، از جمله مخرب ترین سیاست ها ، محدودیت دو فرزند در کلیه مزایا و اعتبارات مالیاتی است – بنابراین والدین فقط می توانند از دو فرزند اول خود حمایت کنند – و سقف کل مزایای 20،000 پوند در سال در خارج از لندن.
دیو اینس ، اقتصاددان ارشد بنیاد جوزف رونتری ، گفت: این محدودیت ها به سیستمی کمک می کند که نتوانسته به خانواده های نیازمند آن کمک کند. وی گفت: “علت اصلی فقر غذایی کودکان ، خانواده هایی است که درآمد کافی ندارند.” “سیستم اعتباری جهانی باید خانواده هایی را تأمین کند که از آنها حمایت می کنند ، اما بحران فعلی واقعاً چراغ این سیستم را روشن کرده است.”
بنیاد Rowntree در حال تلاش برای دولت است که هفتهانه 20 پوند افزایش اعتبار جهانی را که در طی همه گیری ارائه شده است ، ادامه دهد. این تحقیق نشان داد که تا 70 ژوئن ، 70 درصد از خانواده های دارای اعتبار جهانی مجبور بودند مواد غذایی و سایر ملزومات را در حین قفل کاهش دهند ، در حالی که 60 درصد برای زنده ماندن مجبور به گرفتن وام شدند.
بانک غذایی Cooking Cooking در پارک گرانج ، شمال لندن © تولگا آکمن / خبرگزاری فرانسه / گتی
مبارزان فقر می گویند پرداخت های استاندارد جهانی اعتبار ممکن است فقط شامل هزینه های اساسی شود ، اما پرداخت های یکباره مانند خرید لباس مدرسه می تواند خانواده ای را به بحران بیندازد.
کاتلین کریج این را از تجربه می داند. قبل از بحران مالی 2008 ، او “کاملا خوب بود” اما پس از آن او و همسرش از کار خارج شدند و با یک بحران بزرگ بهداشتی روبرو شدند. از آنجا که شریک زندگی او اولین شغلی را که به او پیشنهاد شده بود ، با حداقل دستمزد پذیرفت ، هیچ یک از فرزندان او واجد شرایط وعده های غذایی رایگان در مدرسه نبودند و خانواده شش نفره با هزینه 150 پوند در ماه برای تهیه غذا باقی ماندند.
“یک پوند پول زیادی بود – می تواند دو بسته ماکارونی قیمت هوشمند و یک قوطی گوجه برای من بخرد. داشتن چنین استحقاق وعده های غذایی در مدرسه تفاوت بزرگی ایجاد می کرد. ”
وی که اکنون یک مبارز فقر غذایی است ، افزود: “بسیاری از افراد اکنون در موقعیت دقیق ما قرار دارند – آنها ناگهان به امور مالی خود نگاه می کنند و می گویند: معطل شوید ، ما چگونه می خواهیم زنده؟”
با افزایش میزان ازدیاد کار با شدیدترین نرخ از سال 2009 ، تعداد فزاینده ای از مردم برای پاسخ به این سوال به بانک های مواد غذایی مراجعه می کنند.
در اوج قفل در ماه مه سال جاری ، شبکه مستقل کمک غذایی ، که بانک های مواد غذایی در سراسر کشور را به هم متصل می کند ، 177 درصد بسته غذایی اضطراری بیشتری نسبت به ماه مشابه سال قبل توزیع کرد.
این جهش ناشی از همه گیری است ، اما سالها به تدریج افزایش استفاده از بانک غذا ، که طبق گفته Trussell Trust ، بزرگترین شبکه بانک مواد غذایی انگلیس ، در 5 سال گذشته 74 درصد افزایش یافته است.
گزارش سال 2019 IFAN به این نتیجه رسید که بانک های مواد غذایی “یک پدیده پس از 2010” هستند ، همزمان با “جو ریاضت اقتصادی پس از رکود اقتصادی” که منجر به کاهش شدید خدمات رفاهی و عمومی در انگلستان شد.
سابین گودوین ، هماهنگ کننده IFAN ، گفت که گسترش وعده های غذایی رایگان مدارس و افزایش سود جهانی اعتبار برای مقابله با فقر غذایی بسیار مهم است ، اما “خود آنها گچ می چسبانند”.
وی گفت که اکنون برای مقابله با فقر غذایی برای همیشه ، اقدام در مورد دلایل اصلی ، از جمله اصلاحات رفاهی ، دستمزد کم و کار ناامن ، ضروری است.
وی گفت: “پاسخ این نیست كه به طور مداوم امداد موقت و بسته های غذایی اضطراری بیشتری داشته باشیم.” “اکنون زمان شروع صحبت طولانی مدت است.”
