در طول نمایشهای غولپیکر بروس اسپرینگستین همیشه لحظهای وجود دارد که قهرمان ما به زانو در میآید، عرق از پیشانی سر خمشدهاش میچکد، که ظاهراً از تلاش هرکول این همه خسته شده است. نوازندگان پشتیبان او در گروه ای استریت بند رعد و برق راما-لاما-دینگ-دونگ خود را متوقف می کنند و به طور غیر مشخصی ساکت می شوند. اما سپس یک سوئیچ تلنگر زده می شود. اسپرینگستین روی پاهایش بلند می شود و غرشی خشن را رها می کند. هرگز او را به حساب نیاورید.
این آیین با مضامین...