
بخش مواد شیمیایی بریتانیا هشدار داده است که تلاشها برای ایجاد یک رژیم نظارتی مقرونبهصرفه پس از برگزیت برای این صنعت با مشکل مواجه شده و خطر ایجاد «خسارات جبرانناپذیر» به کسبوکارهای بریتانیایی را در پی دارد.
این ناامیدی پس از بیش از 18 ماه مذاکره بین نمایندگان صنعت و دولت در مورد چگونگی ایجاد یک سیستم نظارتی برای بخشی که برای تولید بریتانیا حیاتی است، ظاهر شد. بیش از 95 درصد از کالاهای تولیدی حاوی مواد شیمیایی هستند.
پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، بریتانیا از سیستم مدیریت شیمیایی «ریچ» اتحادیه اروپا خارج شد، اما پس از اینکه ارزیابی تأثیر دولت نشان داد که تکرار دادههای ایمنی که قبلاً در بروکسل نگهداری میشد، ۲ میلیارد پوند برای صنعت هزینه خواهد داشت، مکرراً معرفی ترتیبات خود را به تأخیر انداخته است.
با این حال، بر اساس آمارهای ارشد صنعت، تلاشها برای میانجیگری برای معامله با صنعت برای کاهش هزینه ثبت مجدد 22400 ماده شیمیایی با سیستم کپی «ریچ» انگلستان که توسط اداره بهداشت و ایمنی دولت اداره میشود، نتیجه نمیدهد.
تام باوتل، مدیر اجرایی فدراسیون پوششهای بریتانیا، خواستار «بازنشانی» در مذاکرات شد و افزود که مذاکرات در مورد ایجاد مدلی با لمس سبکتر «بسیاری از نگرانیهایی را که در وهله اول منجر به این توقف شد، برطرف نمیکند». .
این صنعت استدلال میکند که تکرار ثبتهایی که مواد شیمیایی قبلاً تستهای ایمنی را در اتحادیه اروپا گذراندهاند، بیهزینه است، اما به دلایل حقوقی و مالکیت معنوی، دادههای اساسی برای آن ثبتها در اختیار تنظیمکننده بریتانیا نیست.
با این حال، گروههای حفاظت از محیط زیست و محیطزیست گفتهاند که تا زمانی که تنظیمکننده بریتانیا اطلاعات را به طور کامل در اختیار نداشته باشد، نمیتواند به طور موثر تنظیم کند.
اما باوتل گفت که کاربرد «نابهینه» UK Reach میتواند میلیاردها پوند برای صنعت بریتانیا هزینه داشته باشد و دولت را به نداشتن «کاربرد و خلاقیت» مورد نیاز برای یافتن راهحل متهم کرد.
او در کنفرانس سالانه BCF گفت: “اگر پیشرفت واقعی به سرعت محقق نشود، خطر آسیب جبران ناپذیری نه تنها به بخش مواد شیمیایی بریتانیا، بلکه برای کاربران پایین دستی و فرمول سازان مواد شیمیایی وجود دارد.”
جف مککریل، رئیس Teal & Mackrill مبتنی بر هال، یک تولیدکننده رنگهای تخصصی که 70 نفر را استخدام میکند، گفت که چشم انداز UK Reach که مستلزم تکرار کامل ثبتهای شیمیایی اتحادیه اروپا باشد، میتواند برای تامینکنندگان بسیار مهمی هزینه داشته باشد.
با توجه به اینکه برخی از مواد شیمیایی فقط در سطوح کمی در برخی محصولات وجود دارند، او هشدار داد که چندین تولیدکننده اروپایی به ناچار تصمیم خواهند گرفت که تکرار ثبت نام اتحادیه اروپا برای ارائه خدمات به بازار کوچکتر بریتانیا بسیار گران و زمان بر است.
مککریل افزود: «محصولات ما از فهرست بزرگی از مواد شیمیایی تشکیل شدهاند، اما اگر یکی از تامینکنندگان اتحادیه اروپا یکی از این مواد شیمیایی را از منو حذف کند، باید دوباره فرمولبندی کنیم که هم گران و هم دشوار است». ترس این است که توانایی تولید محصولات و نوآوری را از دست بدهیم.
امسال دولت تمدید سه ساله مهلتهای تکمیل ثبتهای کامل دسترسی بریتانیا را اعلام کرد، که اکنون بسته به تناژ و سمیت مواد شیمیایی مربوطه، در اکتبر 2026، اکتبر 2028 و اکتبر 2030 لازم است.
استیو الیوت، رئیس انجمن صنایع شیمیایی، سازمان چتر بخش، نگرانی های Bowtell را تکرار کرد و گفت که اگرچه تمدید مهلت مفید بود، اما منعکس کننده “پیشرفت بسیار محدود” در مذاکرات بر سر UK Reach است.
الیوت گفت که رویکرد بریتانیا با تعهدات اخیر جرمی هانت، صدراعظم، برای تقویت تولید پیشرفته از طریق مقررات “هوشمند” که برای تقویت نوآوری طراحی شده بود، در تضاد است.
او گفت: «متاسفانه، چنین نتیجهای در حال حاضر با توجه به Reach فراتر از ما به نظر میرسد و در حالی که ساعت تیک تیک میزند، شرکتها مجبورند نسبت به مقادیر و مکانهای سرمایهگذاری آتی انتخاب کنند.
سیا اعلام کرد که به همکاری با دولت و سازمانهای حفاظت از محیط زیست برای تضمین یک توافق عملی متعهد است، اما افزود: «ما به پیشرفت ملموس نیاز داریم. . . و ما به سرعت به آن نیاز داریم.”
وزارت محیط زیست، غذا و امور روستایی گفت که متعهد به یک رژیم نظارتی برای مواد شیمیایی است که سطوح بالایی از حفاظت را ارائه می دهد.
یکی از سخنگویان افزود: «ما Reach را وارد قانون بریتانیا کردهایم و سیستمهایی را برای اطمینان از مدیریت ایمن، مؤثر و کنترل مواد شیمیایی که از سلامت انسان و محیطزیست محافظت میکنند، ایجاد کردهایم».