حتی در دور دوم انتخابات ترکیه در شامگاه یکشنبه که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه برای اعلام پیروزی بر بالای اتوبوسی در شهر خود استانبول رفت، شمارش آرا به پایان نرسیده بود.
اردوغان قبل از پرواز به آنکارا، پایتخت، برای ایراد سخنرانی رسمی پیروزی برای جمع کثیری از هواداران از بالکن کاخ وسیع 1100 اتاقی خود، با تشویق شدید اعلام کرد: “ما تا گور با هم خواهیم بود.”
پیروزی اردوغان در دور دوم انتخابات روز یکشنبه در برابر کمال قلیچداراوغلو، به رئیس جمهور ترکیه، تأثیرگذارترین سیاستمدار ترکیه از زمان مصطفی کمال آتاتورک، که یک قرن پیش جمهوری را تأسیس کرد، یک مأموریت تازه برای شکل دادن به کشور 85 میلیونی خواهد داد. اما همچنین تهدیدی برای تعمیق شکاف ملت در امتداد خطوط ایدئولوژیک است.
او توانست ترکیه را تجزیه کند. . . امره پکر در گروه اوراسیا گفت: به دو بلوک: طرفدار یا علیه اردوغان. حتی با وجود اینکه ترکیه بدترین دوره اقتصادی خود را از زمان بحران مالی 2001 پشت سر می گذارد، اردوغان همچنان می تواند بر اساس سیاست هویتی در انتخابات پیروز شود.
سرسخت ترین حامیان اردوغان، بلوک بزرگی از رای دهندگان متدین و محافظه کار در قلب وسیع آناتولی ترکیه، شرط می بندند که این مرد 69 ساله به عهد ناسیونالیستی خود عمل کند و ترکیه را به یک بازیگر قدرتمندتر در سیاست بین الملل و اقتصاد جهانی تبدیل کند.
منتقدان نگرانند که انتخاب مجدد او، که حکومت او را تا دهه سوم ادامه می دهد، لغزش به سوی استبداد را تسریع می بخشد و ترجیح او را برای سیاست های اقتصادی غیرمتعارف که شعله ور بحران دردناک هزینه های زندگی است و لیر را به پایین ترین سطح سقوط کرده است، تقویت می کند.
تاریک اوغوزلو، استاد دانشگاه آیدین استانبول، گفت: اما هشدار قلیچداراوغلو مبنی بر اینکه انتخابات آخرین فرصت برای «بستن دروازه‌های جهنم» بود، در میان اکثر ترک‌ها که بسیاری از آنها با رهبر 20 ساله خود ارتباط عاطفی دارند، طنین انداز نشد.
او گفت: «مردم به وضوح استدلال مخالفان را مبنی بر اینکه این همه پرسی بین دموکراسی یا اقتدارگرایی غیرلیبرال است، نپذیرفتند. بخش‌های مختلفی از جامعه از انتقال ثروت منتفع شده‌اند [Erdoğan] توانست در طول مبارزات انتخاباتی سوء استفاده کند و هشدار داد: “اگر من را ترک کنم، آنچه را که به دست آورده اید از دست خواهید داد.”
قلیچداراوغلو با حمایت ائتلاف شش حزبی مخالف، در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه تنها 47.9 درصد آرا را به دست آورد، در حالی که بر اساس آمارهای موقت هیئت انتخابات ترکیه، این رقم برای اردوغان 52.1 درصد بود. ائتلاف پارلمانی به رهبری حزب حاکم عدالت و توسعه، که اردوغان برای اولین بار در سال 2002 به قدرت رسید، در دور اول انتخابات در 14 مه نیز عملکرد خوبی داشت و اکثریت خود را در قوه مقننه حفظ کرد.
ناظران انتخابات استدلال کرده اند که در حالی که رای دادن در ترکیه تا حد زیادی آزاد است، اردوغان از مزایای ناعادلانه ای برخوردار است، از جمله مطبوعات جریان اصلی مطیع که تا حد زیادی مخالفان را نادیده می گیرند و استفاده از بودجه دولتی برای مجموعه ای از هدایای قبل از انتخابات را نادیده می گیرند.
این هزینه‌ها و استراتژی رشد به هر قیمتی اردوغان برای اقتصاد به این معنی است که او اکنون باید با خماری مالی ترکیه حساب کند.
سرمایه‌گذاران خارجی در سال‌های اخیر از بازارهای ترکیه فرار کرده‌اند و دارایی‌های سهام و اوراق قرضه این کشور به پایین‌ترین حد تاریخی رسیده است زیرا نگرانی‌ها در مورد سیاست‌های اقتصادی اردوغان، از جمله اصرار او بر اینکه کاهش نرخ بهره تورم سرسام‌آور ترکیه را درمان می‌کند، افزایش یافته است.
نگرانی‌ها در سال جاری افزایش یافته است زیرا ترکیه از پایان سال 2022 تاکنون 24 میلیارد دلار ذخایر ارز خارجی خود را صرف کرده است زیرا تلاش می‌کند لیر را تقویت کند و کسری حساب جاری را تامین کند که نزدیک به سطوح بی‌سابقه است. دولت مجبور شده است به تعداد روزافزونی از ابزارهای دیگر متوسل شود تا اقتصاد را در حالت یکنواخت نگه دارد.
از زمانی که پس از دور اول انتخابات در 14 مه مشخص شد که اردوغان احتمالاً در راس ترکیه باقی خواهد ماند، اوراق قرضه ترکیه ضربه ای متحمل شده است، در حالی که هزینه بیمه در برابر نکول افزایش یافته است.
به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور در سخنرانی پیروزی خود در عصر یکشنبه، سیاست‌های امضای خود را دوچندان کرد و گفت پرداختن به تورم و فشار بر هزینه‌های زندگی «فوری‌ترین مسائل برای روزهای آینده» است.
او گفت: “اگر کسی می تواند این کار را انجام دهد، من می توانم انجام دهم.” “[The central bank’s main policy rate] اکنون به 8.5 درصد کاهش یافته است و خواهید دید که تورم نیز کاهش خواهد یافت.
جی تروسدیل، مدیر اجرایی موسسه مشاوره ریسک سیاسی Veracity Worldwide، گفت: با این حال، جذب سرمایه گذاران به ترمیم روابط از بین رفته با شرکای سنتی ترکیه نیز نیاز دارد. کنار گذاشتن مخالفت با ورود سوئد به ناتو به “آغاز کردن برخی از روابط بسیار سرد ترکیه با متحدانش کمک می کند، زیرا آنها می بینند که اردوغان سیاست هایی را دنبال می کند که به نظر او در راستای منافع ملی ترکیه است و نه لزوما به نفع اتحادهایش.”
اردوغان پس از لاف زدن از تماس های تبریک از سوی رهبران سراسر جهان، روز یکشنبه به هوادارانش گفت که “هیچ کس نمی تواند انگشت خود را به سمت ترکیه تکان دهد”. به گفته تحلیلگران، ماموریت برای نشان دادن ترکیه به عنوان یک بازیگر بزرگتر و مستقل در امور بین الملل احتمالاً در اولویت باقی خواهد ماند.
سلیم کورو، تحلیلگر موسسه تپاو در آنکارا گفت: «تا زمانی که کارش تمام شود، او می‌خواهد بتواند بگوید که کشور دیگر به متحدان معاهده غربی‌اش وابسته نیست و آزاد است که محور خودش باشد. مخزن
اوغوزلو از دانشگاه آیدین استانبول افزود که سیاست خارجی آنکارا مبنی بر “خود مختاری استراتژیک” ادامه خواهد یافت. روابط با ایالات متحده و اتحادیه اروپا همچنان معاملاتی خواهد بود، نه رابطه ای مبتنی بر ارزش های مشترک.
تغییر ارزش اردوغان به سمت ارزش‌های محافظه‌کار شامل استخدام یک حزب کوچک در اتحاد خود بود که استدلال می‌کرد زنان در محل کار تعلق ندارند. او لفاظی های خود را علیه گروه های اقلیت تندتر کرده است و روز یکشنبه علیه رقبای سیاسی که ادعا می کنند آنها “دگرباش جنسی” هستند، انتقاد کرد.
او همچنین قول داد که هرگز صلاح‌الدین دمیرتاش، سیاستمدار محبوب کرد را که در سال 2016 به دلیل سخنرانی‌های سیاسی‌اش زندانی شد، آزاد نخواهد کرد.
کورو گفت: «یک چیزی که اردوغان قطعاً دارد چشم انداز آینده است. نبوغ او در این مورد بسیار تدریجی است. هر بار یک قدم.”
گزارش تکمیلی توسط Funja Güler در آنکارا
