نوشته آنا وینستون

کاخ مارموریپالاتسی یا مرمر، ساختمانی منحصر به فرد توسط یک معمار پیشگام است. برای بیش از یک قرن، این کاخ که با بلوک‌های سنگین از سنگ مرمر فوربی خاکستری پوشانده شده است، در حاشیه پارک Kaivopuisto هلسینکی به عنوان یادبودی از ثروت شهر در آغاز قرن بیستم قرار داشته است. به لطف یک بازسازی گسترده توسط معماران SARC، که ساختمان را به چهار اقامتگاه جدید تبدیل کرده است، اکنون بخشی از آینده شهر است.

این ساختمان در سال 1916 توسط الیل سارینن، معمار برجسته فنلاندی که نقشی اساسی در طراحی مدرن هلسینکی ایفا کرد، طراحی شد. سارینن با سازه‌های اصلی پایتخت از جمله ایستگاه راه‌آهن و موزه ملی فنلاند نام خود را به دست آورده بود، و کاخ مرمر اثر مسکونی نادری از معمار است.

این خانه به سفارش آگوست کیرکنر صنعتگر و همسرش لیدیا، قرار بود میزبان مهمانان مهم و مجموعه هنری چشمگیر این زوج باشد. کیرکنر قبل از تکمیل خانه در سال 1918 درگذشت و کمی بعد سارینن به ایالات متحده نقل مکان کرد و در آنجا الهام بخش نسلی از معماران و طراحان مدرنیست از جمله هری برتویا، فلورانس نول، پسر سارینن، ایرو و چارلز و ری ایمز شد.

در دهه 1930، لیدیا کیرکنر خانه را به صنعتگر دیگری به نام رودلف والدن فروخت که تا زمان مرگش در سال 1946 با خانواده خود در آنجا زندگی کرد. سپس این ملک به دست دولت افتاد و به عنوان دادگاه مورد استفاده قرار گرفت. از جهاتی این امر به حفظ آن کمک کرد: بسیاری از ویژگی‌های اصلی آن دست نخورده نگه داشته یا به سادگی روی آن نصب شده بودند. اما تغییر کاربری چالش‌هایی را در مورد بازسازی و نوسازی این ساختمان که حفاظت‌شده و فهرست‌شده برای استفاده مسکونی معاصر است، ایجاد کرد.

سارلوتا نارجوس، مدیر اجرایی SARC و معمار اصلی این پروژه، می‌گوید: «پس از بیش از 70 سال خدمت به عنوان دادگاه، این یک خانه نبود. هیچ آشپزخانه یا حمام وجود نداشت، اما طبقه اول وضعیت بسیار خوبی داشت. کاغذ دیواری، کفپوش، شومینه های قدیمی را داشتیم.» و همچنین پانل های چوبی اصلی، پنجره ها و نمای بیرونی نیز کم و بیش دست نخورده بودند.

این خانه با هر لوکس مدرن طراحی شده بود، از جمله آپارتمان هایی برای راننده و کارکنان کیرکنر، و چشم اندازهای سرسبز بر فراز پارک. از زمان تبدیل آن به دادگاه، بسیاری از اتاق های نه چندان چشمگیر به عنوان فضای ذخیره سازی یا میزبانی خدماتی مانند گرمایش و تهویه مورد استفاده قرار گرفته اند. اتاق زیر شیروانی و بسیاری از طبقه همکف تا حد زیادی استفاده نشده بود. این فضاها برای معماران موهبتی بود که توانستند امکانات مدرن را اضافه کنند و فضا را به چهار آپارتمان تقسیم کنند بدون اینکه نیازی به افزودن پسوند باشد.

بزرگترین آپارتمان، با مساحت 615 متر مربع، بیشتر محل سکونت اصلی Keirkners را اشغال می کند: یک فضای منحصر به فرد یک خوابه با برخی از باشکوه ترین اتاق های ملک، که در حال حاضر با قیمت 15.39 میلیون یورو در بازار موجود است. یک آپارتمان سه خوابه ساده تر، با قیمت 12.66 میلیون یورو، مدرن ترین اقامتگاه جدید است، اما هنوز هم به لطف مواد و یراق آلات انتخاب شده با دقت، روح فضای اصلی را به تصویر می کشد. همه آپارتمان ها دارای پاسیو، تراس، باغ زمستانی یا بالکن هستند و از پشت به پارک منظره ای دارند.

در کنار بازسازی فضای داخلی اصلی، ویژگی‌های جدیدی برای به روز کردن ساختمان در نظر گرفته شده است، از جمله روشنایی LED و یک آسانسور و راه پله جدید. حمام‌های مرمری روشن و سفید نشانه‌ای از نام ساختمان هستند، حتی اگر دیگر نتوان سنگ مرمر خاکستری متمایز اصلی مجمع‌الجزایر فنلاند را تهیه کرد.

نارجوس می گوید: «هماهنگی با معماری اصلی وجود دارد. “من دوست دارم با ساختمان های قدیمی کار کنم – همیشه جالب است که ببینیم چگونه می توان روح ساختمان را حفظ کرد و آن را تخریب نکرد. این چیزی است که در اینجا مهم بود.»

عکاسی: Paasikivi/Wikipedia; اریک سوندستروم، موزه شهر هلسینکی؛ آری ساارتو/ آژانس میراث فنلاند; © Tietoa Finland Oy/Tom Kraappa