از آنجا که امارات متحده عربی آزادی های شخصی بیشتری را مجاز می داند ، نسل جوانتری از هنرمندان محلی به دنبال کار در روش هایی هستند که توسط نهادهای رسمی یا گروه های تجاری دیکته نشده است.

امارات متحده عربی همچنین اخیراً اعلام کرده است که آزادسازی اجتماعی قابل ملاحظه ای ، به زوج های مجرد و همسفران غیر مرتبط اجازه زندگی مشترک می دهد ، همچنین به عنوان بخشی از تلاش ها برای ایجاد تنوع در اقتصاد ، سرمایه فرهنگی بیشتری نیز جذب می کند.

هنرمندان پیشگام اماراتی در حال حاضر در خارج از کشور نمایندگی می شوند: آثار حسن شریف فقید ، با اعتبار توسعه جنبش هنری مفهومی امارات متحده عربی ، در حال حاضر در مالمو کنستانال سوئد در بزرگترین نگاه گذشته اروپا به کارهای او به نمایش در می آید. یکی از همکاران وی ، محمد احمد ابراهیم ، هنرمند اولیه زمین ، که مستقیماً از چشم انداز با مواد طبیعی کار می کند ، نماینده غرفه ملی امارات در دوسالانه ونیز 2022 خواهد بود. در همین حال ، در خانه موج جدیدی در حال ظهور است که با آزمایشات قبلی اطلاع داده شد.

از آنجا که گالری های محلی توجه بیشتری به استعدادهای جوان دارند ، آنها هنرمندانی را انتخاب می کنند که از نظر اجتماعی مشغول باشند و از تغییرات محیط خود الهام گرفته شده اند.

چه چیزی هنرمندان جوان را به سمت توسعه ابتکارات مردمی بیشتر سوق می دهد؟ با کمبود اقامتگاه ها و فضاهای استودیویی در امارات متحده عربی ، هنرمندان محلی با استقامت بیشتری با در اختیار قرار دادن فضایی برای خلق و نمایش آثار خود به استعدادهای در حال ظهور کمک می کنند.

Bait (“House”) 15 ، یک استودیوی هنرمند در ابوظبی ، از اولین مجموعه هایی بود که به این واقعیت پاسخ داد که هنرمندان هنوز نمی توانند فضاهای استودیویی را بدون مجوز تجاری اجاره کنند. در اصل خانه محمد المزروعی ، یک نقاش و فیلمساز خودآموخته مصری است ، بیت 15 در سال 2017 توسط هنرمندان جوان اماراتی افره الظاهری ، مایتا آبدالا و هاشل ال لامکی تاسیس شد.

این مجموعه ، با یک محوطه نمایشگاه ، کتابخانه ، اقامتگاه و چهار فضای استودیویی ، اخیراً میزبان 101 نفر بوده است ، بستری برای فروش افتتاحیه هنرمندان بدون نمایش گالری.

مستقر در دبی Office Run رویکردی ادبی آمیزتر را در پیش می گیرد: به رهبری دوتایی هنرمند مونا عیاش و نادین غندور ، مجموعه ای از مداخلات هنری زودگذر را در مجتمع های خالی اداری خارج از ساعت اداری به صحنه آورده است.

“Office Run از گفتگوهایی پیرامون اینکه چگونه می توانیم خارج از چارچوب م institutionsسسات کار کنیم و کار کنیم و خواسته خود را برای فضا برطرف کنیم بیرون آمد. . . برای هنرمندان در شهر ، “خانم عیاش توضیح می دهد. “به جای جنگیدن [the lack of workspaces]، ما از زیرساخت هایی که شهر به ما داده است استفاده می کنیم ، که تعداد زیادی فضای اجاره ای ساعتی برای دفتر است. ما درباره سرعت ، سکوت ، مناطق آزاد و امکانات فضاهای اداری به عنوان فضاهای غیرمولد که به تولید ناخالص داخلی کمک نمی کنند ، بسیار فکر می کنیم. ”

یکی از اقدامات قبلی این دو نفره ، گریه کن یک رودخانه، نمایشگاهی گویا درباره هنرمندانی است که با والدینشان زندگی می کنند.

از طرف دیگر ، عایشه هذیر ، روضه ال كتبی و شیخا ال كتبی از هنرمندان اماراتی با الهام از بازار محلی كه مبلمان ارزان قیمت و میوه های تازه ارائه می دهد ، می توانند آثار هنرمندان را از طریق یك بستر آنلاین با نام جمعه بازار به فروش برسانند. این هنرمندان اشیا aband رها شده را برای ساخت مجسمه ها ، فیلم ها و نصب های مشترک بازیابی می کنند.

هنرمندان جوان به طور فزاینده ای مورد حمایت سازمانهای جدیدی مانند موسسه هنر نوظهور هستند که امسال توسط سلما شاهیم ، مشاور هنری مستقر در دبی راه اندازی شد. همچنین در این میان ترکیبی از سازمانهای مورد حمایت دولت و جامعه محور مانند انبار 421 ابوظبی و بنیادهای خصوصی که مانند موزه های عمومی از جمله بنیاد هنری ایشارا دبی فعالیت می کنند ، درگیر هستند.

مرکز هنری جمیل در ماه های اکتبر و نوامبر دومین تصرف سالانه جوانان خود را برگزار می کند که میزبان نمایشگاه ها و کارگاه های هنری هنرمندان مستقر در امارات متحده عربی است. به عنوان مثال امسال ، گروهی از جوانان 18 تا 24 ساله برای تحریک بخشیدن به گوشه های بلااستفاده – در كتابخانه ، بالابرها و پله ها – در كنار نمایش های اصلی موزه ، آثاری از 25 هنرمند را سرپرستی ، خلق و سفارش دادند.

گالری دبی Carbon 12 سال گذشته با داشتن نام هنرمندان عمدتا ایرانی و اروپایی ، اولین نمایشگاه انفرادی خود را با سارا آلمهیری ، هنرمند و شاعر 22 ساله آمریکایی اماراتی برگزار کرد. او جوانترین هنرمند محلی است که توسط یک گالری نمایش داده می شود ، او ترکیبات شبیه به شبکه و قطعات متن را به عنوان انتزاع معماری و حافظه ایجاد می کند.

دیگر هنرمند در حال ظهور ، هاشل ال لامکی است که اولین نمایشگاه انفرادی وی ، Tاو جام و نعلبکی، در انبار 421 به دلتنگی ، فرهنگ پاپ ، زباله ها و روابط متقابل بین تاریخ شخصی و جمعی پرداخت. این نمایشگاه نقاشی های بزرگ و مجموعه های انسان نما را شامل می شد ، شامل جعبه های دارویی و پسته گرفته تا قفل های دوچرخه و گیره های مو.

از آنجا که گالری های محلی توجه بیشتری به استعدادهای جوان دارند ، آنها هنرمندانی را انتخاب می کنند که از نظر اجتماعی مشغول باشند و از تغییرات محیط خود الهام گرفته اند.

به عنوان مثال خانم الظاهری ، اولین هنرمند اماراتی در فهرست گالری هنر سبز ، به تازگی موهای خود را در نقاشی های چرخان ترکیب کرده است که ساختارهای اجتماعی اطراف مو را در خاورمیانه زیر سوال می برد ، که به دلیل عدم حضور یا حضور آن مانند یک قسمت صمیمی از بدن رفتار می شود – در حجاب و بی حجابی. یاسمین آتاسی مدیر گالری می گوید: “من به نسل جدید هنرمندان زن اماراتی علاقه مند هستم که به تازگی در حال ظهور هستند و زبان و نگرانی های اجتماعی آنها در کارهایشان است.”

ممکن است امارات متحده عربی صادرکننده پرکار هنر معاصر نباشد ، اما در حال تبدیل شدن به جوجه کشی برای استعدادهای جدید است. همانطور که خانم ظهری می گوید: “موسسات باید بدانند که آنها سیستم پشتیبانی و توانمندساز هستند ، نه تولیدکننده محتوا.”

در کنار م institutionsسسات خشت و ملاط ​​، هنرمندان در حال ایجاد زیرساخت های تغییر خود در فضاهای میان هستند.