آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: «ما با هم هستیم تا در سوگ بیش از یک میلیون کودک، زن و مردی که 29 سال پیش در 100 روز وحشت جان باختند، سوگواری کنیم.

ما به مقاومت بازماندگان ادای احترام می کنیم [and] سفر مردم رواندا به سمت شفا، ترمیم و آشتی را بشناسید. و ما شکست جامعه بین المللی را با شرمندگی به یاد می آوریم. ناتوانی در گوش دادن و ناتوانی در عمل کردن.»

در آوریل 1994، در حالی که رهبران هوتو مبارزاتی مرگبار علیه توتسی ها را رهبری کردند، تنش ها و درگیری های چند دهه ای بین جوامع در برابر چشمان جهان به نسل کشی آشکار شد. این خونریزی، علیرغم حضور مأموریت کمک سازمان ملل برای رواندا و با وجود تصویب متفق القول کنوانسیون نسل کشی توسط مجمع عمومی در سال 1948، که نسل کشی را به عنوان یک جنایت تحت قوانین بین المللی تعریف می کند، رخ داد.

” کشتارها آقای گوترش گفت که خود به خود شروع نشد. “آنها از مدت ها قبل با دقت برنامه ریزی شده بودند و به طور عمدی و سیستماتیک اجرا می شود. این قتل عمد در روز روشن بود.»

یک نسل پس از نسل کشی،ما هرگز نباید خطرات ناشی از شکنندگی مدنیت را فراموش کنیم در همه جوامع؛ او هشدار داد که مقدم بر خشونت است و آن را ترویج می کند.

“مگافون نفرت” امروز بزرگتر می شود

را نفرت و تبلیغاتی که راه را برای نسل کشی هموار کرد او گفت که در رواندا از تلویزیون پخش شد، در روزنامه ها چاپ شد و از رادیو پخش شد.

«امروز، مگافون های نفرت حتی بزرگتر هستندوی با اشاره به اینکه در سراسر اینترنتتحریک به خشونت، دروغ‌ها و توطئه‌های شریرانه، انکار و تحریف نسل‌کشی، و شیطان‌سازی «دیگری»، بدون هیچ بازرسی و کنترلی زیاد می‌شوند.

او با دعوت به نرده‌های محافظ قوی‌تر، مسئولیت‌های روشن‌تر و شفافیت بیشتر در دنیای دیجیتال، راه‌اندازی استراتژی و برنامه اقدام سازمان ملل متحد در مورد سخنان مشوق نفرت انگیز چارچوبی برای حمایت از کشورها برای مقابله با این آفت و در عین حال رعایت آزادی بیان و عقیده فراهم می کند.

“امروز من از همه کشورهای عضو می خواهد که به کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی تبدیل شوند. دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: بدون تأخیر، و من از همه کشورها می‌خواهم که از تعهدات خود با عمل حمایت کنند.

“با یکدیگر، اجازه دهید در برابر افزایش نابردباری محکم بایستیم،” او اضافه کرد. بیایید واقعاً یاد همه روانداهایی را که با ساختن آینده‌ای با عزت، امنیت، عدالت و حقوق بشر برای همه جان باختند، گرامی بداریم.»

نسل کشی رواندا “تصادفی نبود”

Csaba Kőrösi رئیس مجمع عمومی گفت: نسل کشی تصادفی نبود، بلکه از آن ناشی می شود سالها دامن زدن به ایدئولوژی نژادپرستانه و راه اندازی کمپینی با هدف نابودی سیستماتیک یک جمعیت. همانطور که انجام شد، جهان ساکت بود.

او گفت: «ما با وجود هشدارهای اولیه مکرر و غیرقابل انکار درباره آماده سازی نسل کشی سکوت کردیم. «به این بی‌عملی بی‌وجدان، باید بگوییم “دیگر هرگز”“

مردم رواندا با قدرت و اراده ملت خود را از خاکستر ویرانی بازسازی کرده اند. او گفت که امروز موفقیت این تلاش‌ها در همه جا دیده می‌شود و به برابری جنسیتی در مجلس سفلی پارلمان، شور و نشاط نوآوری رواندا، انعطاف‌پذیری اقتصاد و قدرت سیستم مراقبت‌های بهداشتی آن اشاره کرد.

مهمتر از همه، رواندا روی جوانان خود سرمایه گذاری کرده استاو گفت، فرصت هایی را برای افراد زیر 20 سال – که نیمی از جمعیت پویا آن را تشکیل می دهند، باز می کند. روانداها ملتی ساخته اند که به آینده ای بهتر می نگرد. باشد که ما در مجمع عمومی هم همین کار را بکنیم.»

آنها تمام خانواده ام را کشتند

مجمع همچنین از بازماندگان نسل‌کشی شنید که داستان‌های دلخراش خود را به اشتراک گذاشتند.

قبل از این رویداد، هنریت موتگوارابا، 50 ساله، بازمانده ای که اکنون در ایالات متحده زندگی می کند، با اخبار سازمان ملل برای بحث در مورد چگونگی زنده ماندن و شفای او و اینکه چگونه سخنان نفرت پراکنی امروز طنین وحشتناکی از نسل کشی در رواندا ایجاد می کند.

او گفت: “هر بار که در مورد آن صحبت می کنم، گریه می کنم.” “به زنان تجاوز کردند. زنان باردار را باز کردند. شکم خود را با چاقو باز کردند. آنها مردم را زنده در سوراخ های سپتیک قرار می دهند. حیوانات ما را کشتند. خانه های ما را ویران کردند. آنها تمام خانواده ام را کشتندمامانم، چهار خواهر و برادرم.»

در جریان نسل کشی سال 1994 علیه توتسی،تمام دنیا چشمشان را بسته است“، او گفت. “آنها می دانستند. کسی نیامد که به ما کمک کند. کسی سراغ ما نیامد. امیدوارم این اتفاق برای هیچ کس در این دنیا رخ ندهد. من امیدوارم که سازمان ملل بتواند راهی برای واکنش سریع بیابد.»

“نسل کشی می تواند در هر جایی اتفاق بیفتد”

هیچکس مصون نیست او درباره آنچه در سال 1994 برای رواندا رخ داد، گفت و تأکید کرد که در ایالات متحده تبلیغات زیادی در حال انجام است و مردم توجهی ندارند و کشور بسیار تقسیم شده است.

خانم موتگوارابا در کتاب خود به تفصیل این موضوع را بیان کرده است با هر وسیله ای که لازم باشد. در واقع، او گفت که در 6 ژانویه 2021 در جریان حمله به ساختمان ایالات متحده همان ترسی را که در آوریل 1994 انجام داد، احساس کرده است.

“نسل کشی در هر جایی ممکن است رخ دهد،” او گفت. «آیا نشانه ها را می بینیم؟ بله، ما نشانه ها را می بینیم. آیا وانمود می کنیم که این موضوع بر ما یا دنیای ما تأثیری ندارد؟ بله ما انجام میدهیم. پیام من این است: بیدار شو. اتفاقی در حال رخ دادن است. همه چیز در مورد تبلیغات است.»