الیور کرامول ، علی رغم آنچه ممکن است به شما آموزش داده شود ، هرگز کریسمس را “ممنوع” نکرد. کاری که او انجام داد این بود که در بسیاری از راههای مردم از جشن گرفتن آن لذت ببرد. او مسئول آیین نامه ای بود که در 19 دسامبر 1643 تصویب شد و به مردم گفت كه با 25 دسامبر رفتار كنند “با تحقیر جدی تر ، زیرا ممكن است یادآوری گناهان ما و گناهان نیاكان ما باشد ، كه این جشن را برگردانده اند و تظاهر به یاد مسیح ، با دادن آزادی به دلخوشی های نفسانی و نفسانی ، او را به فراموشی افراطی رساند “.

کرومول با روشی که امروز به کریسمس نزدیک می شویم بسیار خوشحال می شد. یادم نمی آید آخرین باری که مطلبی راجع به لذت های نفسانی و نفسانی فصل خوانده ام. دور از آن. از حدود ماه اکتبر ، رسانه های غذایی در مورد روش های حیله گرانه برای جلوگیری از “دردسر” آشپزی صحبت می کنند ، راه هایی برای سریع ، آسان ، بدون سر و صدا و ضد خلوص بودن آن.

همچنین تکه های شوخ طبعی وجود دارد که آگاهانه ما را به یاد راه هایی می اندازد که پس از آن پشیمان خواهیم شد – پر از لیپید ، بی حالی ، گرمای زیاد و احساس گناه. بعضی ها لحن اخلاقی بالایی دارند. چگونه می تواند برای یک تمدن مدرن مناسب باشد که بیش از حد و جشن را جشن بگیرد؟ و ، البته ، علاقه های ویژه ای در مورد روش های انکار خود از یک گروه غذایی خاص وجود دارد.

چیزی که مدتهاست ندیده ام ، کسی است که پیشنهاد می کند مهم است که متعهد به یک انفجار مناسب و سیبری باشد ، که شرم آور است زیرا هرگز یک سال نبوده است که ما به یک مورد دیگر احتیاج داشته باشیم.

به نوعی ، غذا آسان است. وعده های غذایی کریسمس هرگز در مورد مواد تشکیل دهنده غریب و لوکس نبوده است. هیچ کس علاقه ای به نوآوری ندارد و هیچ فایده ای ندارد که به آن پول بپردازید – علاوه بر این ، تعداد کمی از افراد احساس می کنند که در ماه دسامبر برافروخته می شوند. نه ، آنچه من پیشنهاد می کنم این است که ما ، آشپزهای خانه ، سرمایه گذاری کنیم که واقعاً می توانیم از عهده آن برآییم – و مخفیانه تر از آن لذت ببریم – تلاش گسترده ، مصنوع حیله گر و قدرت سینمایی.

من لعنت می خورم اگر به دنبال “تاج بوقلمون” مقرون به صرفه ای باشم که میزانسن من به یک قطعه مرکزی مناسب احتیاج دارد. لزوماً نباید عظیم باشد ، اما باید شبیه تکیه گاه باشد زندگی خصوصی هنری هشتم (1933) ، با افزودن برنزه طلایی مناسب – شاید رنگ چوب جنگلی ضیافت بابت (1987) یا سینه آرنولد شوارتزنگر در نابودگر (1984) من می خواهم تپه های سیب زمینی به اندازه خط چشم بازیگران اصلی و پیرایش های فراوان پوچ داشته باشم.

من یک بار دعوت شدم توسط یک دانشگاهی دوستانه در “High Table” در کالج کمبریج. این احساس افتخار استثنایی بود که من فقط دانشکده هنر را مدیریت می کردم. بعید است که به یک ضیافت شهردار دعوت شوم ، من کسی را که صاحب خانه ای باشکوه باشد نمی شناسم و عضو هیچ باشگاه آقایانی نیستم ، بنابراین فرصت های ناهار خوری کامل برای من نادر است.

بیشتر وعده های غذایی در یک سالن عالی برگزار می شد که بسیار جوی بود. اما بعد از وعده غذایی اصلی ، نوعی زنگ به صدا در آمد یا یک گونگ بمب گذاری شد ، لطف مختصری شد و تعداد کمی از افراد ممتاز به یک اتاق مجاور رفتیم. این کاملاً استثنایی ترین تجربه ناهار خوری زندگی من بود.

اتاق تاریک بود – به یاد من تخته ای مشکی مات – و مانند میز بیضی شکل بود. دلیل این احساس این بود که تنها منبع نور شمع هایی بود که با لوسترهای نقره ای ، دو فوت بالاتر از میز قرار گرفته بودند. مردم وارد شدند و چیزهای ما را تغذیه کردند. بنظر من احتمالاً مادیرا بندر بود. . . به نظر می رسد پنیر روی نان تست را به یاد می آورم. اما نمی توانستم ببینم چه کسی آن را آورده است. تنها چیزی که در حلقه نور ملایم می دیدم چهره مهمانان دیگر بود.

Sven Nykvist به عنوان یکی از بهترین فیلمبرداران روشنایی در تمام دوران شناخته شده است. به خاطر اوست که هیچ کس در تاریخ سینما تاکنون پوست درخشانی از لیو اولمان در آن نداشته است پرسونا (1966) این مقدار زیادی که من در دانشکده هنر آموختم. اما مطمئن نیستم که حتی نیکویست هم می توانست این نورپردازی ، این میزانسن را انجام دهد.

میز یک اندازه مناسب بود. گاهی اوقات دو نفر می توانند به راحتی مکالمه کنند یا یکی از مهمان ها می تواند بخشی یا کل میز را در مکالمه نگه دارد. به نوعی خیلی صمیمی بود که به گروه های ثابت تقسیم شود.

مردان پیراهن سفید و کت مشکی به تن داشتند. روی هر یقه حتی یک نوار ساتن وجود داشت تا جلای ظریف آن را اضافه کند. صورتشان با تابش زیاد شمع نرم شده و جبهه های پیراهن چشم ها را به سمت صورتشان می کشاند. این زنان ، همچنین با لباسهای تیره ، گردنهای خود جواهرات داشتند ، که در پرش چاپلوسی ظروف سفید رنگ پریده و کشیده به نظر می رسید.

من کاملاً تحت تأثیر نکات برجسته نقره و شیشه برش خورده و محرومیت حسی از فضای پشت قرار گرفتم و به ما امکان تمرکز کاملاً روی 12 نفری اطراف میز را دادم. چهره ها ، حوض نور ، اشتراک غذا و صحبت کردن. . . در کالج من مارتین اسکورسیزی را با وسواس فراگرفته بودم و قبلاً جمله معروف او را نمی فهمیدم: “سینما مسئله این است که چه چیزی در قاب است و چه بیرون.” در اینجا ، روی این “مجموعه” باستانی ، کاملاً شفاف ساخته شده است.

باید درامهای صحنه و لباس و افرادی که درامهای صحنه و لباس را روشن می کنند وجود داشته باشد که همه راههای درک یک اتاق را شگفت آور می فهمند ، اما برای من این یک مکاشفه بود. به نظر می رسید که هرگونه قرار گرفتن و تزئین سفره به ظاهر بیش از حد ، ناگهان کاملاً منطقی به نظر می رسد. غذا به سختی دیگر مهم بود ، جو همه چیز بود. چطور ممکن است کسی اینجا بنشیند و احساس فریبندگی نکند؟ چگونه ممکن است کسی احساس مهیج ، گیر افتاده و مورد هجوم مهمانان دیگری نکند؟

خیلی دلم خسته شده از روایت “راحتی” زیرا این همه ما را انکار می کند. چرا اگر توانایی ایجاد سحر و جادو را داریم ، باید به خود بگوییم که اشتباه است؟ سال آینده ، وقتی اوضاع راحت تر می شود ، همه ما می توانیم از دسامبر تا ژانویه از خود متنفر شویم ، ناهار کریسمس گیاهی بخوریم و قبل از استقرار در موکدا، اما این کریسمس یکی از عجیب ترین ها در بیشتر زندگی ما خواهد بود. انشا Godالله این آخرین در نوع خود خواهد بود ، اما من نمی توانم به هیچ دلیلی فکر کنم که همه تلاش خود را برای برجسته کردن آن انجام ندهم.

اگر من نتوانستم مجموعه کارد و چنگال مطابق با شش چاقوی جداگانه و چنگال مخصوص خوردن قو پیدا کنم ، می خواهم آنها را از آنچه که دارم جمع کنم

اگر من نتوانستم مجموعه کارد و چنگال مطابق با شش چاقوی جداگانه و چنگال مخصوص خوردن قو پیدا کنم ، می خواهم آنها را از آنچه که دارم جمع کنم. مطمئن نیستم که یک سفره چمن سفید دارم اما فکر می کنم می توانم یک روتختی اتو بزنم. بشقاب های اضافی شام ظروف پذیرایی درست می کنند و اگر مجبور شوم در را باز کنم و روی میز بگذارم تا فضای کافی برای همه این مواد فراهم شود ، Makita من کاملاً شارژ می شود.

بیش از همه ، قرار است شمع هایی وجود داشته باشد. . . ده ها شمع اگر قرار است با افرادی که طی چند ماه گذشته هر روز از آنها رنج می برم غذا بخورم ، می خواهم آنها را به زیبایی روشن کنم و اطمینان حاصل کنم که آنها هرگز فراموش نمی کنند.

و چه کسی می داند ، ممکن است تا کریسمس تعداد مهمانانی که می توانیم دعوت کنیم محدود شود. خوب ، اینجاست که ما دوربین ها را می آوریم. این مجموعه باشکوه نه برای ضبط آن بلکه برای به اشتراک گذاری آن نیاز به دوربین دارد. برای خود یک لنز ارزان قیمت با زاویه دید گسترده خریداری کنید. اگر کسی نتواند به شام ​​برسد ، می تواند از طریق همان فناوری که ما از طریق قفل کردن لعنت کرده ایم ، حضور داشته باشد. لنز کلیپ این بدان معنی است که آنها می توانند همه افراد را در اطراف میز ببینند.

اگر همه اینها بدان معنی است که شما من را به عنوان یک کنترل عجیب و غریب در یک کلاه عقب با جادورها و شلاق تصور می کنید ، و مردم را از طریق یک مگافون فریاد می زنید ، خوب این برای من خوب است. ما آشپزیم ما اتفاقات شگفت انگیزی را رقم می زنیم ، به همین دلیل است که وقتی مردم دور غذا می خورند ، آن را “سرگرم کننده” می نامیم. و این همان چیزی است که ما باید کریسمس را انجام دهیم.

در صورت نیاز ، دستورالعمل های زیادی برای راه های سریع با “جوانه های پرادویه برای خانه دار بدون دردسر” وجود دارد. مقالات زیادی وجود دارد که به شما می گوید چگونه می توانید “پیش بروید” تا روز را خیلی طاقت فرسا نکنید. نمی دانم ، شاید شما احساس می کنید در این سال شیطانی به اندازه کافی کار کرده اید و فقط می خواهید چند چیز را در مایکروویو بیرون بیاورید و ساعت 8 صبح از Baileys شروع کنید. . . خدا می داند ، فکر نمی کنم کسی شما را سرزنش کند. . . اما این چیزی نیست که خانواده ما در حال حاضر از ما نیاز دارند. ما یک مهارت خارق العاده داریم ، توانایی ایجاد ، کارگردانی و کمک به مردم برای متوقف کردن بدبختی واقعیت برای مدت زمان نمایش. خیلی شبیه یک وظیفه است.

امسال ، ما آشپزها باید قدم برداریم ، زحمت بکشیم ، تلاش کنیم ، سپس تلاش بیشتری کنیم. و در پایان روز ، ما می توانیم در مقابل تلفن سقوط کنیم ، با این اعتقاد که ما بهترین سطح خود را برای عزیزانمان انجام داده ایم.

و خوش شانس ، آنها بسیار سپاسگزار خواهند بود ، آنها ظرف ها را می کنند.

تیم هیوارد نویسنده مواد غذایی در FT است

تیم را در توییتر دنبال کنید TimHayward و ایمیل او را در [email protected]

دنبال کردن FTMag در توییتر ابتدا از جدیدترین داستانهای ما مطلع شوید. به پادکست ما گوش دهید ، فرهنگ تماس بگیرید، جایی که سردبیران FT و مهمانان ویژه درباره زندگی و هنر در زمان ویروس کرونا بحث می کنند. مشترک شدن در سیب، Spotify، یا هر کجا که گوش می دهید