اکنون که قرارداد سقف بدهی ایالات متحده راه خود را از دست می دهد، برخی از مردم نگران استرس های مالی هستند که می تواند ناشی از بازسازی ذخایر نقدی خزانه داری با سیل فروش بدهی باشد.

به گفته بسیاری از تحلیلگران، بازگرداندن تعادل سالم در حساب عمومی خزانه داری نزد فدرال رزرو به حدود 750 میلیارد دلار صدور اسناد خزانه داری طی سه تا چهار ماه آینده نیاز دارد. حتی این روزها هم خیلی بزرگ است.

در بقیه سال، احتمالاً به 1 تریلیون دلار می رسد، که در راس برنامه تأمین مالی عادی بودجه دولت ایالات متحده است. نگرانی این است که این امر نقدینگی را از سیستم مالی در زمان تنش های بالا در صنعت بانکداری خارج می کند.

اما جورج ساراولوس از دویچه بانک استدلال می کند که مردم باید آرام باشند:

اول، مناسب نیست که بازسازی TGA را به عنوان یک رویداد سیاست پولی مشابه QT تلقی کنیم. تنها چیزی که اتفاق خواهد افتاد این است که تخصیص سرمایه گذار از یک ابزار نقدی به ابزار دیگر تغییر خواهد کرد. خروج طولانی مدت در مقیاس بزرگ از بازار وجود نخواهد داشت. TGA بیش از 400 میلیارد دلار از فوریه تا اواسط آوریل کاهش یافت، اما دلار و بازارهای سهام در آن دوره بدون تغییر باقی ماندند. چهار بزرگ‌ترین بازسازی TGA در دو دهه گذشته نیز تأثیر حداقلی بر بازار داشته‌اند. چرا الان باید همه چیز متفاوت باشد؟

دوم، حتی مشخص نیست که بازسازی TGA چقدر نقدینگی مازاد را از سیستم بانکی خارج می کند. این بستگی به این دارد که چه کسی اسکناس های T را خریداری کند. اگر صندوق‌های بازار پول دارایی‌های خود را از تسهیلات بازخرید معکوس یک شبه فدرال رزرو دور کنند (که نقدینگی را نیز تخلیه می‌کند)، اثر نقدینگی خالص خنثی خواهد بود. اگر سپرده گذاران بانکی اوراق خزانه بخرند، این امر منجر به برداشت نقدینگی می شود. ما می‌توانیم استدلال کنیم که اثر اولی (خنثی) می‌تواند به اندازه دومی (اثر منفی) باشد که تأثیر نقدینگی کلی را به‌جا می‌گذارد که بسیار کمتر از آن چیزی است که اعداد عنوان نشان می‌دهند.

مطمئناً، احتمالاً تأثیرات “لوله کشی” بر روی نرخ اسپرد ریپو و سوآپ در پشت انتشار اضافی وجود دارد. اما ما نقدینگی را تنها در حدی برای بازار مطرح می‌کنیم که انگیزه‌های ریسک‌پذیری را از طریق تغییر قیمت درآمد ثابت (اثر مدت QT) یا احساسات (اثر سیگنال‌دهی بر سیاست‌های آینده) تغییر دهد و اینها در اینجا مطرح نیستند. . این چشم انداز رشد، تورم و سیاست پولی است که به جای TGA مرتبط تر خواهد بود.

ما تمایل داریم به توافق برسیم، اما ممکن است خوب باشد که وزارت خزانه داری تصمیم گرفته است که آن را ایمن کند و دیدگاه بلندمدت تری در مورد پر کردن حساب بانکی خود داشته باشد؟