ساتبیز با خرید ساختمان بروتالیست متعلق به موزه هنر آمریکایی ویتنی در قسمت بالا شرقی موافقت کرده است، در معامله ای که در نهایت خانه حراج را به قلب بازار هنر نیویورک نزدیک می کند.

به گفته دو نفر از افراد مطلع، این شرکت که توسط میلیاردر فرانسوی پاتریک درهی در سال 2019 به مبلغ 3.7 میلیارد دلار خریداری شد، این ساختمان را در معامله ای به ارزش 100 میلیون دلار خریداری می کند. در گوشه خیابان مدیسون و خیابان 75 واقع شده است و توسط مارسل برویر طراحی و در سال 1966 تکمیل شد.

ساتبیز اعلام کرد که دفتر مرکزی فعلی خود را در بین مراکز پزشکی در خیابان یورک و در کنار رودخانه شرقی منهتن حفظ خواهد کرد. این شرکت قصد دارد از ساختمان برویر به عنوان فضای نمایشگاهی استفاده کند و پس از اتمام بازسازی در سال 2025، حراج های قابل توجهی را در آنجا برگزار خواهد کرد.

این فروش به سؤالی پاسخ می دهد که از زمانی که ویتنی در سال 2015 به منطقه بسته بندی گوشت در نزدیکی دهکده غربی منهتن نقل مکان کرد، بروئر را درگیر کرده است: این موسسه دقیقاً با ساختمان Upper East Side چه خواهد کرد؟

برای مدتی توسط موزه هنر متروپولیتن اجاره شد، اما Met در نهایت این فضا را خالی کرد زیرا برای رفع مشکلات مالی خود تلاش می کرد. فریک سپس با بازسازی خانه خود در خیابان پنجم، فضا را اجاره کرد. با نزدیک شدن به بازگشت فریک به خانه در سال 2024، مشخص نبود که آیا ویتنی سعی خواهد کرد یک مکان ماهواره ای را در ساختمان گرانیتی و بتنی روشن راه اندازی کند یا مستاجر جدیدی پیدا کند.

چارلز استوارت، مدیر اجرایی، روز پنجشنبه گفت که این ساختمان “در موقعیت ایده آل” قرار دارد و به خانه حراج اجازه می دهد “یک نقطه عطف معماری نمادین و مشهور در سطح جهانی را دوباره تصور کند.” ساتبیز گفته است که تلاش خواهد کرد تا عناصر مهم ساختمان را با بازسازی فضا حفظ کند.

او افزود: «ما اغلب به منشأ آثار هنری اشاره می‌کنیم و در مورد برویر، هیچ تاریخی غنی‌تر از موزه‌ای که مجموعه‌های ویتنی، متروپولیتن و فریک را در خود جای داده است، وجود ندارد.

تعدادی از گالری‌های مطرح در این منطقه شکوفا شده‌اند، از جمله گاگوسیان و منوچین، و بروئر بلوک‌هایی از خانه شاخص Met است که سالانه میلیون‌ها بازدیدکننده دارد.

آدام واینبرگ، مدیر ویتنی که حرکت موفقیت آمیز موزه در مرکز شهر را رهبری کرد، گفت که عواید حاصل از فروش باعث تقویت موقوفه مؤسسه می شود و به آن اجازه می دهد تلاش های خود را در خانه بسته بندی گوشت خود متمرکز کند.

او گفت: “ساختمان بروئر همیشه بخشی دوست داشتنی از تاریخ غنی ویتنی خواهد بود.” ما خرسندیم که از طریق نمایش آثار هنری و مصنوعات به اهداف هنری و فرهنگی ادامه خواهد داد.»