هنگامی که پلیس فرانسه اردوگاه موقت ایجاد شده توسط مهاجران و فعالان در مرکز پاریس را به زور در این هفته منهدم کرد ، سرنشینان خود را مورد ضرب و شتم قرار داد و یک روزنامه نگار ، حتی جرالد دارمنین ، وزیر داخلی تندرو فرانسه را اداره کرد ، گفت شوکه شد تصاویر خشونت پلیس ، چه در جریان ناآرامی های گسترده تظاهرات ضد دولتی که از دو سال پیش آغاز شده بود و چه در حوادث منزوی اخیر ، به طرز ناامیدکننده ای آشنا شده است. آنچه در مورد ترخیص اردوگاه دوشنبه شب قابل توجه بود این بود که فیلمبرداری پاسخ وزیر را ساعت ها قبل از رای گیری نمایندگان مجلس در مورد قانونی که افشای چنین تصاویری از وحشیگری پلیس را دشوار می کند ، انجام داد.
لایحه امنیت عمومی یکی از چندین قانون و اصلاحیه ای است که دولت امانوئل مکرون در ماه های اخیر برای مقابله با جرم و تروریسم معرفی یا پیشنهاد کرده است. ماده 24 لایحه “انتشار ، به هر طریق و در هر رسانه ای ، چهره یا هر ویژگی شناسایی دیگر” یک افسر پلیس یا ژاندارم “با هدف ایجاد صدمه جسمی یا روانی به آنها” جرم کیفری محسوب می شود. . منتقدان ، از جمله بسیاری از رسانه های فرانسوی ، می گویند هدف محافظت از پلیس در برابر نظارت صحیح است. با توجه به سنت اعتراضات خشن ، پلیس نظم عمومی در فرانسه کار سختی است. اما پاسخگویی برای حفظ اعتماد عمومی به یک سرویس عمومی اساسی بسیار حیاتی است.
این ماده جدید ضروری نیست زیرا تهدید پلیس در شبکه های اجتماعی جرم محسوب می شود. دولت می گوید که کار روزنامه نگاران را محدود نخواهد کرد زیرا هرگونه قصد سوign باید در دادگاه نشان داده شود. این یک بحث غیرعادی است. در صورت تهدید به دستگیری ، این قانون همچنان می تواند بر روی خبرنگاران یا فعالان اثرات ترسناکی بگذارد. آقای دارمانین در یک برهه از زمان پیشنهاد روزنامه نگاران را برای تأیید اعتبار نزد مقامات رسمی قبل از تهیه گزارش از تظاهرات اعلام کرد ، و این باعث ایجاد تصوری می شود که دولت می خواهد رسانه ها را به اوج خود برساند.
جنبش زندگی سیاهها خشونت پلیس را به موضوعی با طنین جهانی تبدیل کرده است. اما خشم بیش از ماده 24 همچنین نشان دهنده تغییر سیاست های فرانسه است – و آهسته آقای ماکرون به سمت راست تنها 17 ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری بعدی. به سختی می توان ماده 24 را غیر از تلاش دولتی كه در بعضی از مناطق به عنوان قانون متقابل تلقی می شود و خواستار جلب رضایت رای دهندگان راست گرا و پلیس است ، كه مدت هاست برای حق ناشناس ماندن تبلیغ می كنند ، چیزی تلقی شود. آقای دارمانین حتی به خود می بالید که در حال انجام “قولی” است که دیگر عکس ها یا فیلم های افسران پلیس در شبکه های اجتماعی منتشر نخواهد شد.
آقای ماکرون اعتماد بسیاری از رای دهندگان متمایل به چپ را که به پیروزی وی در سال 2017 کمک کردند ، از دست داده است. شانس وی برای انتخاب مجدد به گسترش انتخاب کنندگان در سمت راست طیف سیاسی بستگی دارد. به نظر می رسد که تاکنون این مسئله م workedثر بوده است ، زیرا هنوز هیچ رقیب واقعی در سمت راست میانه ظهور نکرده و محبوبیت وی رو به افزایش است.
اگرچه تغییر موقعیت سیاسی ، اعتبار لیبرال آقای ماکرون را اندکی مبهم قرار داده است ، حتی اگر وی اصلاحات اقتصادی قابل توجهی را تحت پوشش خود داشته باشد. وی در اظهار دوباره سکولاریسم به عنوان دفاعی در برابر اسلام رادیکال ، به طور فزاینده ای سخت گیر به نظر می رسد. مدرنیزاسیون اخلال گر بیشتر و بیشتر به یک محافظه کار سنتی فرانسوی شباهت دارد ، البته با رنگ و بوی سبز.
به طور واضح همه گیر ، یک بحران اقتصادی و یک رشته حملات تروریستی آرزوی یک کشور محافظ را ایجاد کرده اند. اما محافظت از پلیس در برابر افراط و تفریط خود ، روش نادرستی برای تأمین آن است.
