اولین باری که من در مورد مید می شنیدم در مدرسه بود ، در حالی که کلاس ما شعر قرون وسطایی Beowulf را خواند ، حماسه ای درباره یک جنگجوی اسکاندیناویایی در قرن 6. ما یاد گرفتیم که مید نوشیدنی الکلی است که از عسل تخمیر درست می شود اما غذای اصلی بیشتر ناپدید شده و توسط آلز و شراب جایگزین شده است.
بنابراین تعجب کردم که اخیراً وارد یک فروشگاه مواد غذایی در گوا شدم و بطری های گوشتی را که در قفسه چیلر به صف شده اند ، کشف کردم. این نوشیدنی ، با 6.5 درصد محتوای الکل ، از نوشیدنی Moonshine Meadery هند است که توسط دو مهندس مکانیک تاسیس شده است.
من آنها را امتحان کردم سبزیجات سنتی و میوه سیب برای کام من کمی شیرین بود ، اگرچه جفت مطبوع با غذاهای تند هندی است. میوه قهوه برخورد عجیبی از تلخ و شیرین بود. اما خواننده ، میو فلفل گوارا عالی بود – کمتر شیرین ، با زیر رنگ گیواوا و یک ضربه چیلی.
بنیانگذاران Moonshine ، دوستان کودکی ، نیتین ویشواس و روحان رهانی ، 36 ساله ، پس از خواندن درباره آن در یک مجله در پرواز در اروپا ، از سال 2014 شروع به ساختن سبزیجات در یک آشپزخانه برای یک مزارع دریایی کردند. وقتی آزمایش آنها در بین دوستان محبوب شد ، آقای روحانی در سال 2016 کار مهندسی خود را رها کرد تا سرگرمی خود را تجاری کند. آقای ویشواس نیز این کار را دنبال کرد و با شروع فروش ، کار صنعت داروسازی خود را در سال 2018 ترک کرد. آنها اکنون ماهیانه حدود 2000 مورد 24 بطری میدانی می فروشند که امیدوارند طی 18 ماه آینده سه برابر شود.
© توماس بابو
آقای روحانی می گوید: “این کاملاً شور و اشتیاق بود.” “این طرح ایجاد یک تجارت از آن نبود.” اما هنگامی که فروش آغاز شد ، آنها با مشکل تقاضا مطابقت داشتند. “مثل این بود که” مرد ، ما در یک فرصت تجاری نشسته ایم که بزرگتر از آن چیزی بود که فکر می کردیم. “
بنیانگذاران Moonshine بخشی از قبیله ای در حال رشد از کارآفرینان هندی هستند که مشاغل سنتی را برای ساخت و فروش نوشیدنی های الکلی New-Age در سرزمینی که بیشتر به دلیل کشش ویسکی و آبجو قوی شناخته می شود رد می کنند. این نوشیدنی های نوآورانه از آبجوهای دستی به جین های دستی و سیب سیب به سبک بریتانیا ، به بازار کوچک اما در حال رشد مشروبات الکلی متبحری دسترسی پیدا می کنند که بیش از یک ضربه سریع برای به دست آوردن محصولات جهانی بالا یا یکنواخت هستند.
آناند ویرمانی ، بنیانگذار 33 ساله Nao Spirits ، که اولین جین صنایع دستی هند ، Greater Than را در سال 2017 راه اندازی کرد ، می گوید مردم کمتر می نوشند ، “اما آنها نوشیدن بهتر”. شراب های ساخت هند در دهه 1990 به عنوان جایگزینی برای بطری های گران قیمت خارجی با 150 درصد حقوق ورودی وارد شدند. اما از آنجا که تولید شراب به زمینی برای کشت انگور نیاز دارد ، تولید یک نوشیدنی دم کرده یا مقطر با مانع زیادی برای ورود مواجه است.
سید شث ، 37 ساله ، مهندس شیمی که در L’Oréal ، آمازون و یک تجارت پلاستیکی خانوادگی کار می کرد ، نوامبر گذشته ، پس از کشف سایدرها در بوستون ، شراب سیب Thirsty Fox خود را در هند راه اندازی کرد. آقای شث ، كه تقریباً 2 میلیون دلار در این شركت سرمایه گذاری كرده است ، گفت: “سایدرها چیزی ساده تر و ساده تر بودند كه بتوانید به عنوان یك نوشیدنی و مفهوم دستان خود را دور آن بپیچید.” “بزرگترین چالش برای ما این است که مردم هند هنوز سیب را با سرکه سیب اشتباه می گیرند.”
پیمایش در مقررات پر پیچ و خم نوشیدنی های الکلی هند برای افراد ضعیف نیست. Moonshine یک سال و نیم منتظر مجوز شروع تولید در ماهاراشترا بود. نهادهای نظارتی محلی هرگز از میاد چیزی نشنیده بودند. هر ایالت هند قوانین متفاوتی دارد ، الزامات برچسب گذاری و هزینه های سنگین مجوز برای فروش نوشیدنی ، توزیع گسترده کالاهای خود را برای شرکت های نوپا سخت و گران می کند. نتیجه تأسف بار این که تیپ های نوآورانه در برخی مکان ها در دسترس هستند ، اما در برخی دیگر نه.
آقای ویرمانی که قبل از راه اندازی کارخانه تقطیر خود در گوآ کار می کرد ، می گوید: “ساده ترین صنعت نیست که به عنوان یک بازیگر کوچک در هند وارد شوید.” جین Greater Than در شش ایالت در دسترس است ، اما جین جدید Hapusa او ، ساخته شده با گیاهان هندی ، فقط در دو فروش می رود.
آقای ویرمانی می گوید: “ما نمی توانیم فقط یک بطری جین تولید کنیم و آن را به هر کشوری که دوست داریم بفروشیم.” “ما می دانستیم که این کار دشوار خواهد بود اما نمی دانستیم چقدر دشوار است.”
با این حال شرکت های تازه تاسیس با محصولات خوشایند جمعیت در حال جمع آوری سرمایه برای بازاریابی و توزیع هستند ، و این امیدواری را دارد که این نوع نوشیدنی های نوآورانه به طور گسترده تری در دسترس شما قرار بگیرند. در حالی که زمان دقیق آن به تلاش هند برای کنترل بیماری همه گیر ویروس کرونا بستگی دارد ، مون شاین امیدوار است که تا سال آینده سبزیجات – از جمله فلفل قرمز گوآوا – در دهلی موجود باشد. من به آن بنوشم
