وقتی تابستان گذشته برای اولین بار به اسپانیا نقل مکان کردم، به طرز عجیبی احساس سردرگمی کردم. من به سختی می‌توانم شوک فرهنگی را سرزنش کنم – سال‌ها قبل از نقل مکان به مادرید از این کشور دیدن کرده بودم. من اسپانیایی صحبت می کنم. من خانواده اسپانیایی دارم اما من هرگز اینجا زندگی نکرده بودم و چیزی در جای خود نبود. سپس نظر شانسی یکی از دوستان مشکل را متبلور کرد. او گفت: “موضوع این است که در اسپانیا هیچ کلمه ای برای بعد از ظهر ندارید.” و حق با او بود.
می دانم که دیکشنری های آنلاین چیز دیگری به شما خواهند گفت – که بعد از ظهر در اسپانیایی به “la tarde” ترجمه می شود. اما این پیچیده تر از این است. تارد یک کلمه کاملاً تعریف شده نیست که بخش مجزایی از روز را قبل از عصر پوشش دهد. زیرا کلمه عصر در اسپانیا چیست؟ این هم “لا تارد” است.
بله، لغزنده اما هژمونیک، تارد بر همه چیز حاکم است، مفهومی بی شکل که بخشی از روز را در بر می گیرد، آنقدر بزرگ که زبان های دیگر به دو کلمه برای آن نیاز دارند. تارد در برابر کنترل مقاومت می کند و هیچ اجماع اجتماعی در مورد معنای آن وجود ندارد. خود مردم اسپانیا نمی توانند با شروع یا پایان آن موافقت کنند. فرناندو ویلچس، زبان شناس دانشگاه ری خوان کارلوس، می گوید: «از این نظر در زندگی اسپانیایی هرج و مرج وجود دارد. فکر می‌کنم می‌توانیم برای رنجم یک نام بگذاریم: شوک برنامه‌ریزی.
اسپانیایی ها روز را بر اساس پارامترهای مختلف تقسیم می کنند. آنهایی را که من ساعت ساز می نامم، اغلب جوانانی که در خارج از کشور زندگی کرده اند، بر حسب ساعت فکر می کنند. اما کدام ساعت؟ هیچ کس با من موافق نیست که تارد از ظهر شروع می شود. یکی از وزیران دولت به من گفت که اگر در ساعت 12:30 بعدازظهر سخنرانی را آغاز کند، با “بوئناس تاردس” از مردم استقبال می کند. اما اگر ساعت 12 بعدازظهر است و می گویید که مردم به شما نگاه خنده داری می کنند. بسیاری از ساعت‌شناسان می‌گویند که تارد از ساعت ۲ بعد از ظهر شروع می‌شود. اما یک جناح ساعت 4 بعدازظهر نیز وجود دارد.
پس از آن، غذافروشان هستند که روز را نه بر اساس ساعت، بلکه با وعده های غذایی، که در اسپانیا اغلب طولانی، دیرهنگام و به طرز شگفت انگیزی لذت بخش است، تعیین می کنند. برای کسانی که می گویند تارد تا زمانی که ناهار را شروع نکرده اید شروع نمی شود، این می تواند به معنای دو، سه و نیم یا حتی بعد از آن باشد. اما برای بسیاری از افراد مسن، این کار تا زمانی که غذا خوردن را تمام نکرده اید، شروع نمی شود، که شما را از ساعت 4 بعدازظهر یا حتی 5 بعدازظهر فراتر می برد.
یک ناهار بزرگ با مشتریان می‌تواند با آبجو شروع شود، از شراب عبور کند و با یک شات پاچاران و سپس جین و تونیک در بار کناری به پایان برسد. ویلچس می گوید: «سپس ساعت 6 بعدازظهر به سر کار برمی گردد. شما این کار را با یک آمریکایی فقیر انجام می دهید و او مست، خواب آلود است و می خواهد به خانه برود. بنابراین ما باید شرایط را کمی تغییر دهیم.» و در واقع تغییر آغاز شده است: بسیاری از شرکت ها استراحت استاندارد دو ساعته ناهار را کنار گذاشته اند تا مردم بتوانند زودتر به خانه نزد خانواده خود بروند.
نوشیدنی معروف اسپانیا پس از ناهار نیز آنقدر که فکر می کنید رایج نیست. تنها افرادی که من می شناسم که چرت روزانه دارند در مهد کودک یا دوران بازنشستگی هستند. یکی از بستگان من مارسلینو، 70 ساله است که می گوید تا زمانی که حدود ساعت 7 بعد از ظهر از خواب بیدار نشود، تارد شروع نمی شود. اما افراد بیشتری در تابستان چرت می زنند، زیرا گرمای طوفانی انجام هر کاری بدون تهویه هوا را دشوار می کند. وقتی بخش بزرگی از روز در حال حذف است، شاید برای بعدازظهر و عصر نیازی به کلمات نداشته باشید.
تا ساعت 9 شب، پرندگان اولیه شام را شروع می کنند. اما نه تا ده یک منطقه خاکستری است که در آن احوالپرسی با هر کسی که “buenas noches” به جای “buenas tardes” دارد می تواند یکی از آن نگاه های خنده دار را ایجاد کند. در آخر هفته ها هنوز بچه ها ساعت 10:30 شب در زمین های بازی هستند. یک ربع تا نیمه شب می توانید رستوران را رزرو کنید.
دانیل گابالدون، جامعه‌شناس دانشگاه والنسیا، می‌گوید که همه اینها به یک کنجکاوی دیگر مرتبط است: سرزمین اصلی اسپانیا در منطقه زمانی اشتباهی قرار دارد. اگر ساعت‌های آن بر اساس موقعیت خورشید تنظیم می‌شد، با بریتانیا و پرتغال هم‌زمان بود. اما در عوض یک ساعت جلوتر است، زیرا در دهه 1940 دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو تصمیم گرفت اسپانیا باید با آلمان نازی همسو شود. برای نیمی از سال، اسپانیا در مرز آلمان و لهستان ساعت خود را بر روی زمان خورشیدی تنظیم می کند. هنگامی که برای صرفه جویی در روز تنظیم می شود، با زمان خورشیدی در وسط اوکراین مطابقت دارد.
صرف ناهار در ساعت 2:30 بعد از ظهر در اسپانیا به این معنی است که طبق زمان خورشیدی، شما واقعاً در حدود ساعت 13:30 (در زمستان) یا 12:30 بعد از ظهر (در تابستان) غذا می خورید. نوریا چینچیلا از مدرسه بازرگانی Iese می‌گوید برای زمان رسمی و زمان طبیعی بسیار ناسالم است. “ما جت لگ دائمی داریم.” جای تعجب نیست که همه چیز مبهم است.
