نوشته دبورا نش

در سال 1738، سیاستمدار و آهنگساز اسکاتلندی سر جان کلرک از Penicuik از خانه سلطنتی Studley بازدید کرد و گفت که چگونه گله های عظیم آهو در آنجا شبیه “جنگل متحرک” هستند. [sic]”. تقریباً 300 سال بعد، خانه باشکوه اصلی از بین رفته است، اما هنوز هم می‌توان گوزن سیکای آیش، قرمز و منچوری را در پارکی که بلوک اصطبل سابق را احاطه کرده است، که اکنون یک خانه بزرگ روستایی در فهرست درجه دوم است، مشاهده کرد که با قیمت 8 میلیون پوند در بازار موجود است. .

این خانه هشت خوابه با مالکیت خصوصی در پارک رویال استودلی، یک ملک 800 هکتاری، که شامل پارک آهو است و به سازمان اعتماد ملی تعلق دارد، قرار دارد. این مکان برای قرن ها بازدیدکنندگان را به دیدن آنچه در سال 1732 به عنوان “عجایب شمال” و اخیراً توسط مارک نیومن باستان شناس National Trust توصیف شد، به عنوان “با شکوه ترین و زیباترین منظره ای که تا کنون ایجاد شده” به خود جلب کرده است. این پارک که در سال 1986 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت، دریاچه‌های زینتی و استخرهای ماه، کانال‌ها و آبشارها، حماقت‌ها و معابد یکی از بهترین نمونه‌های باغ آبی گرجستان در هر نقطه از انگلستان را تشکیل می‌دهند.

پارک سلطنتی استودلی همچنین شامل بناهای تاریخی مانند کلیسای مریم مقدس است که توسط ویلیام بورگس طراحی شده و توسط مورخ معماری نیکولاس پیوسنر به نام “زیارتگاه ویکتوریایی” نامیده می شود، در حالی که در جنوب ویرانه های ابی فواره وجود دارد که یکی از بزرگترین و بهترین آثار مخروبه حفظ شده است. صومعه های سیسترسین در انگلستان.

خانه سلطنتی قبلی استادلی بین سال‌های 1728 و 1732 ساخته شد و احتمالاً توسط معمار گرجی، کولن کمپبل، با کمک راجر موریس طراحی شده است. کمپبل به طور گسترده در ایتالیا سفر کرده بود و در ترویج معماری نئو پالادیایی در بریتانیای کبیر نقش داشت، که در بلوک ثابت سابق که اکنون خود خانه سلطنتی استادلی نامیده می شود، بسیار مشهود است. بنای متقارن آن از سنگ آهک اشلر با سقف تخته سنگ ساخته شده است. پرچین ها و پرچین های مخفی سختی طراحی را منعکس می کنند. چهار بال توسط یک برج غرفه در هر گوشه با یک ناقوس و برج ساعت کاری در نمای اصلی احاطه شده است.

ساختمانی که در حال حاضر خانه سلطنتی استادلی نامیده می‌شود، برای قرار دادن اسب‌ها و مربیان، رانندگان و اصطبل‌ها برای خانه‌ای باشکوه طراحی شده است که در قرن هجدهم توسط جان آیسلبی، یکی از اولین نماینده‌های محوطه‌سازی طبیعی در انگلستان ساخته شد. باغ‌های دیدنی‌ای که او ایجاد کرد توسط پسرش ویلیام، که خرابه‌های ابی فواره‌ها را در خود جای داده بود، گسترش داد.

این تالار در سال 1946 سوخت و اصطبل های بالا که در آن زمان نامیده می شد، به اقامتگاه تبدیل شد و نام تالار را برگزید.

امروزه فضای داخلی به لطف پنجره های ارسی بزرگ و سقف های بلند، پر نور و مطبوع است. کف های بلوط، قرنیز و پانل، گچ کاری و کنده کاری های طلاکاری شده و شومینه های کاری، ظرافت و راحتی خانه اصلی را تداعی می کند.

علیرغم احاطه شدن توسط پارک – و همچنین زمین های 2.58 هکتاری خود – استودلی رویال هاوس به طور شگفت انگیزی به خوبی متصل است. هاروگیت و یورک نزدیک هستند و ریپون تنها چند مایل دورتر است – کلیسای جامع آن را می توان از خانه دید. با این حال، وقتی دروازه‌های پارک در عصر بسته می‌شود، خانه احساس خلوت می‌کند و به صاحبانش اجازه می‌دهد از زندگی در یک باغ محوطه‌سازی‌شده مشهور تحت حفاظت یونسکو بدون نگهداری پرهزینه یک املاک اصلی لذت ببرند.

عکاسی: Savills